Mereczanka (Merkys) – prawy dopływ Niemna, szósta co do długości rzeka Litwy. Jej źródła znajdują się na wyżynie Oszmiańskiej na Białorusi, kilka kilometrów od granicy litewsko-białoruskiej. Na terytorium Litwy rzeka płynie przez piękne, przeważnie zalesione okolice. Jest uważana za atrakcyjny szlak kajakowy ze względu na zmienność krajobrazów oraz umiarkowaną uciążliwość. Pokonanie szlaku nie powinno nastręczać poważniejszych trudności.
Spływ rozpoczynamy w miejscowości Taboryszki (długość szlaku 188 km.) W przypadku niskiego stanu wody miejsce rozpoczęcia przenosimy do miejscowości Jaszuny (długość szlaku 149 km). Kończymy spływ w miejscowości Merecz (Merkine).

Dojazd:

– uczestnicy spływu są zabierani z Suwałk i po spływie odwożeni do Suwałk,
– istnieje możliwość pozostawienia samochodu osobowego na parkingu strzeżonym w Krzywym – koszt 10 zł za dobę.

Co warto zobaczyć:

Valkininkai (Olkieniki) wspominane jest od XIV w. Od 1551 r. w okolicy miejscowości działała mennica broni. W 1571 r. Olkieniczanom przyznano prawa Magdeburskie. Obecnie stara część miasteczka – to pomnik urbanistyczny. Na placu stoi kościół pod wezwaniem Nawiedzenia Najświętszej Marii Panny. W położonym w nadleśnictwie Szalczy lesie Santakis biegnie ścieżka dydaktyczna, przystosowana również dla osób niepełnosprawnych.

Merkine (Merecz), umiejscowiona przy spływie rzek Mereczanka i Niemen, w źródłach historycznych wymieniana od 1377 r. Stare czasy przypomina góra zamkowa, a zamek, który niegdyś na niej się wznosił był ważną twierdzą w walkach Litwinów z krzyżakami. W 1569 roku Mereczy powtórnie zostały potwierdzone prawa Magdeburga. W tym okresie miasto było najważniejszym centrum południowej Litwy, a o jego czasach świetności świadczą zachowane dwa słupy oznaczające kraniec miasta, postawione w 1579 r. Stara część miasta – pomnik urbanistyczny. W Mereczy zachował się dom, w którym w 1648 r. zmarł król Polski, Wielki książę litewski Władysław Waza IV. W centrum placu, w byłej cerkwi, powstało Muzeum krajoznawstwa i ludobójstwa. Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny – pomnik architektoniczny. Odwiedźcie wzniesioną ku pamięci partyzantów okolic Dainava Górkę krzyżową, pomnik pisarza V. Kreve-Mickevićius, z góry zamkowej popodziwiajcie jeden z najpiękniejszych krajobrazów Litwy.

Varéna (Orany) – centrum regionu, które zamieszkuje ok. 11 tys. mieszkańców. Według legendy nazwa Varéna (Orany) pochodzi od nazwy rzeki Varéné. Miasteczko zaczęło tworzyć się na początku drugiej połowy XIX w., gdy były kładzione tory trasy Petersburg- Warszawa. Dziś odwiedzających przyciąga przyjemny deptak, park miejski z kompozycją rzeźb kamiennych, drewniany kościół, nowoczesne centrum kultury i biblioteka. Obok dworca stoi posąg ku pamięci zesłańców i więźniów politycznych, na ścieżce pamiątkowej uwieczniono pamięć tych, którzy nie wrócili z Sybiru. Niedaleko, w kwietniku, stoi posąg M.K. Ćiurlionisa. Na brzegu lasu rozciągają się otoczone sosnami stawy Oran, przyozdobione fontanną i drewnianymi rzeźbami. Orany słyną z corocznego tradycyjnego święta Grzybów. Więcej na temat rejonu znajdziecie na stronach internetowych: www.varena.lt, www.varenainfo.lt

Senoji Varena (Stare Orany), usytuowana nad spływem rzek Merkys (Merczanka) i Varene, w źródłach piśmienniczych wspomniana w 1413 r. W miejscu, gdzie uważa się, że znajdowało się gospodarstwo łowieckie Wielkiego Księcia litewskiego Witolda, stoi posąg w postaci kamienia. W tej osadzie w 1875 r. urodził się malarz i kompozytor Mikalojus.

Konstantinas Ciurlionis. Na poboczu drogi z Oran do samych Druskiennik można podziwiać rząd drzew zwanych „Ciurlionio kelias" („Droga Czurlanisa"). W bibliotece urządzony jest pokój ku pamięci M. K. Ćiurlionisa. W kościele Św. Michała Archanioła odbywają się niedzielne koncerty muzyczne, galerie. Informacja na stronie internetowej www.ciurlionisvarenoje.vardai.net.