Solocza (Šalčia) – z krystalicznie czystą i chłodną wodą, od której pochodzi jej litewska nazwa. Jest to dopływ Mareczanki. Bardzo malowniczy szlak o maksymalnej długości około 50 km przebiegający przez Puszczę Rudnicką. Rzeka z licznymi zakrętami, krystalicznie zystą i chłodną wodą, od której pochodzi jej litewska nazwa. Na szlaku brak infrastruktury turystycznej, nie ma wyznaczonych miejsc do biwakowania oraz toalet. Rzeka jest dość rzadko odwiedzana przez kajakarzy. Dla wielu osób może być to atutem, gdyż przez cały okres spływu możemy nie spotkać innych turystów. Solocza jest zaliczana do łatwych szlaków, jedynym utrudnieniem mogą być powalone drzewa zmuszające czasem do przenoszenia kajaków.

Spływ Soloczą możemy rozpocząć już w miejscowości Koniuchy (Kaniūkai) tuż przy granicy Białoruskiej lub około 5 km w dół rzeki w miejscowości Gerwyskes (Gerviškės). W tym przypadku spływ tą rzeką potrwa około 3 – 4 dni. Istnieje również możliwość rozpoczęcia spływu przy moście drogi nr 105 w okolicach miejscowości Gėlnaiū. Jeżeli chodzi o ten wariant już drugiego dnia wypłyniemy na Mareczankę. Wybierając się na Soloczę należy pamiętać o prowiancie, gdyż na trasie są problemy z zaopatrzeniem. Szacowany koszt 8 – dniowego spływu dla 7-8 osób szlakiem Solocza – Mareczanka to 350,00zł/osoba (rozpoczęcie Gerwyskes, zakończenie Merecz).

Dojazd:

– uczestnicy spływu są zabierani z Suwałk i po spływie odwożeni do Suwałk,
– istnieje możliwość pozostawienia samochodu osobowego na parkingu strzeżonym w Krzywym – koszt 10 zł za dobę.

Mereczanka (Merkys) – prawy dopływ rzeki Niemen, (Niemunas) największa rzeka Dzukii. Płynąc korytem rzeki nie napotkacie większych przeszkód. Rzeka ta jest stosunkowo szeroka i łatwo ja pokonać kajakami, pontonami, tratwami. Główne przeszkody – powywracane drzewa i kryjące się pod wodą kamienie. To wartka, malownicza rzeka, której trasa w rejonie Varena wynosi około 102. Na Mereczance zezwala się na wycieczki bezsilnikowymi łodziami wszystkich rodzajów. Na terenie Litwy rzeka płynie przez piękne, wyjątkowo zalesione miejscowości. Spływ Mereczanki proponujemy jako przedłużenie spływu rzeką Szalcza. Spływ można przedłużyć o 3-4 dni.

Co warto zobaczyć:

Valkininkai (Olkieniki) wspominane jest od XIV w. Od 1551 r. w okolicy miejscowości działała mennica broni. W 1571 r. Olkieniczanom przyznano prawa Magdeburskie. Obecnie stara część miasteczka – to pomnik urbanistyczny. Na placu stoi kościół pod wezwaniem Nawiedzenia Najświętszej Marii Panny. W położonym w nadleśnictwie Szalczy lesie Santakis biegnie ścieżka dydaktyczna, przystosowana również dla osób niepełnosprawnych.

Merkine (Merecz), umiejscowiona przy spływie rzek Mereczanka i Niemen, w źródłach historycznych wymieniana od 1377 r. Stare czasy przypomina góra zamkowa, a zamek, który niegdyś na niej się wznosił był ważną twierdzą w walkach Litwinów z krzyżakami. W 1569 roku Mereczy powtórnie zostały potwierdzone prawa Magdeburga. W tym okresie miasto było najważniejszym centrum południowej Litwy, a o jego czasach świetności świadczą zachowane dwa słupy oznaczające kraniec miasta, postawione w 1579 r. Stara część miasta – pomnik urbanistyczny. W Mereczy zachował się dom, w którym w 1648 r. zmarł król Polski, Wielki książę litewski Władysław Waza IV. W centrum placu, w byłej cerkwi, powstało Muzeum krajoznawstwa i ludobójstwa. Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny – pomnik architektoniczny. Odwiedźcie wzniesioną ku pamięci partyzantów okolic Dainava Górkę krzyżową, pomnik pisarza V. Kreve-Mickevićius, z góry zamkowej popodziwiajcie jeden z najpiękniejszych krajobrazów Litwy. Varéna (Orany) – centrum regionu, które zamieszkuje ok. 11 tys. mieszkańców.

Według legendy nazwa Varéna (Orany) pochodzi od nazwy rzeki Varéné. Miasteczko zaczęło tworzyć się na początku drugiej połowy XIX w., gdy były kładzione tory trasy Petersburg- Warszawa. Dziś odwiedzających przyciąga przyjemny deptak, park miejski z kompozycją rzeźb kamiennych, drewniany kościół, nowoczesne centrum kultury i biblioteka. Obok dworca stoi posąg ku pamięci zesłańców i więźniów politycznych, na ścieżce pamiątkowej uwieczniono pamięć tych, którzy nie wrócili z Sybiru. Niedaleko, w kwietniku, stoi posąg M.K. Ćiurlionisa. Na brzegu lasu rozciągają się otoczone sosnami stawy Oran, przyozdobione fontanną i drewnianymi rzeźbami. Orany słyną z corocznego tradycyjnego święta Grzybów. Więcej na temat rejonu znajdziecie na stronach internetowych: www.varena.lt, www.varenainfo.lt.

Senoji Varena (Stare Orany), usytuowana nad spływem rzek Merkys (Merczanka) i Varene, w źródłach piśmienniczych wspomniana w 1413 r. W miejscu, gdzie uważa się, że znajdowało się gospodarstwo łowieckie Wielkiego Księcia litewskiego Witolda, stoi posąg w postaci kamienia. W tej osadzie w 1875 r. urodził się malarz i kompozytor Mikalojus Konstantinas Ciurlionis. Na poboczu drogi z Oran do samych Druskiennik można podziwiać rząd drzew zwanych „Ciurlionio kelias" („Droga Czurlanisa"). W bibliotece urządzony jest pokój ku pamięci M. K. Ćiurlionisa. W kościele Św. Michała Archanioła odbywają się niedzielne koncerty muzyczne, galerie. Informacja na stronie internetowej www.ciurlionisvarenoje.vardai.net.